Razlika između psihijatra, psihologa i psihoterapeuta
Razlika između psihijatra, psihologa i psihoterapeuta je značajna.
Život svakog čoveka prožet je radosnim, ali i tužnim trenucima. Stres, bolesti, konflikti u radnom okruženju, egzistencijalni problemi, pa i gubitak bliske osobe postali su naša svakodnevica. Iako sa mnogima možemo uspešno da izborimo, tokom godina oni postepeno narušavaju kako naše fizičko, tako i mentalno zdravlje.
Nažalost, često nismo svesni njihovog postojanja, te signale koje nam telo šalje tumačimo na pogrešan način, javljajući se lekarima opšte prakse i specijalistima. Pojedini ljudi, pak, psihičke tegobe posmatraju kao odraz slabosti, koje će vremenom same od sebe nestati, baš kao što su se pojavili.
Ovakva i slična razmišljanja ne samo da nam ne pomažu, već donose veće tegobe. Međutim, čak i kada shvatimo da nam je pomoć potrebna pred nama se postavlja pitanje kome se obratiti.
Imajući u vidu ovu dilemu psihološko savetovalište Sana vam otkriva koja je razlika između psihijatra, psihologa i psihoterapeuta.
Psihijatar
Razlika između psihijatra, psihologa i psihoterapeuta, pre svega, se ogleda u obrazovanju. Psihijatar je stručnjak koji je završio medicinski fakultet i specijalizaciju iz psihijatrije. Zbog toga se njegov pristup u lečenju zasniva na medicinskom modelu, što znači da pacijent dolazi u određenu državnu ili privatnu medicinsku ustanovu gde psihijatar uzima anamnezu na osnovu koje postavlja dijagnozu.
Nakon određivanje vrste poremećaja psihijatar prepisuje lekove. Upravo je primena farmakoterapije glavna razlika između psihijatra, psihologa i psihoterapeuta.
Takođe, psihijatar u svom radu donosi odluke o vrsti lečenja, tj. da li je potrebno zadržavanje na bolničkom odeljenju ili je dovoljno kućno lečenje i ambulantno posmatranje.
Posle medicinske podrške, obično se pacijent upućuje na određen tretman kod psihologa ili psihoterapeuta.
Psiholog
Psiholog se postaje diplomom na studijama psihologije u trajanju od minimum 4 godine. Psihologija je, zapravo, najopštija nauka o ličnosti kao celini, pa svoju primenu nalazi u mnogim nemedicinskim ustanovama.
Za razliku od psihijatara, psiholozi obično rade sa ljudima koji ne pate od težih psihičkih tegoba, već se u određenom životnom dobu suočavaju sa problemima. Tako, na primer, njima se obraćaju za pomoć osobe koje ne mogu da se izbore sa partnerskim nesuglasicama, razvodom, strahovima i teskobama koje narušavaju kvalitet života, zatim manjkom samopouzdanja, problemima sa učenjem, pa i vaspitanjem dece. Mada ne treba zanemariti činjenicu da su individualna i porodična psihoterapija važan korak u lečenju depresije, anksioznosti, bolesti zavisnosti…
S obzirom da nisu lekari, pristup psihologa se zasniva na posmatranju, razgovoru, psihološkom testiranju, kao i psihološkom savetovanju i primeni različitih psiholoških tehnika.
Posebna vrsta psihologa je klinički psiholog. On ima šire znanje iz oblasti psihologije i osposobljen je za rad u kliničkim ustanovama, kao deo tima zajedno sa psihijatrima, pedijatrima, lekarima opšte prakse, socijalnim radnicima.
Psihoterapeut
Psihoterapeut ili psihoanalitičar predstavlja jedinstveni spoj psihologa i psihijatra, ali se njime mogu baviti i stručnjaci iz drugih oblasti humanističkih nauka, kao što su pedagozi, sociolozi, defektolozi, socijalni radnici.
Zvanje se stiče specijalnim edukacijama koje su orijentisane na određenu oblast psihoterapije. Njihov rad se zasniva na psihoanalizi i sprovođenja potrebnog psihiloškog tretmana.
Svaki problem je rešiv, a u tome vam može pomoći psihološko savetovalište Sana i klinički psiholog Mr Ana Gligorić.
Pročitaj Više