Rezilijentnost – kako postati rezilijentan?

Rezilijentnost predstavlja sposobnost prevazilaženja izazova u životu kao osnovu za lični napredak i razvoj.

Gotovo da nema osobe na svetu koja se u jednom trenutku nije suočila sa problemima, bilo da je u pitanju stres koji izaziva preopterećenje poslom ili, pak, ozbilјna porodična trauma. Iako ih ne možemo izbeći, možemo da naučimo kako da upravljamo njima. Odnosno, kako da reagujemo i kako da se osećamo u neprijatnim situacijama. U protivnom, nošenje sa teškim problemima može da rezultira patnjom, odustajanjem ili teškoćama u pronalaženju rešenja, pa nije redak slučaj da se na kraju jave i psihički problemi i fizička oboljenja.

Da biste sačuvali svoje mentalno zdravlje, može vam pomoći rezilijentnost. O čemu je, zapravo, reč otkriva vam diplomirani klinički psiholog Mr Ana Stamenić.

Rezilijentnost kao psihološka studija razvijena je krajem 20. veka

Prva istraživanja vezana za rezilijentnost razvila je Emmy Werner 70-ih godina prošlog veka. Ova američka psihologica proučavala je decu iz Kauaja, na Havajima čiji roditelji su bili alkoholičari ili psihički bolesnici. Primetila je da dve trećine dece u kasnijim godinama pokazuje destruktivno ponašanje, kao što je hronična nezaposlenost, vanbračni porođaji, zloupotreba supstanci isl. Međutim, jedna trećina ovih mladih ljudi nije imala navedene simptome, te ih Werner nazvala rezilijentalnim, tj. otpornim.

Deceniju kasnije rezilijentnost je istraživana na slučaju dece koja žive sa šizofrenim majkama. Iako ona ne dobijaju odgovarajući nivo nege, teške situacije su mališane učinili otpornim, te su ostvarivali značajna akademska dostignuća.

Rezilijentnost nije karakterna osobina

Rezilijentnost je termin koji je preuzet iz engleskog jezika i definiše se kao prilagodljivost promenama, sposobnost za adaptaciju. Jednom rečju – to je psihološka otpornost ili pshilološki imunitet.

Rezilijentnost nije nasleđena crta, bez obzira što se svi rađamo sa određenim potencijalom za odupiranje pojava koje nam štete. Naprotiv, ona je složeni, dinamični proces koji se postiže vežbanjem na razne načine, u skladu sa našim potrebama. Podrazumeva kognitivno razumevanje situacije, emocionalni stav prema događaju i korišćenja potencijala za preduzimanje akcije.

Rezilijentnost vodi ka poslovnom uspehu

I dok se ranijih decenija smatralo da je koeficijent inteligencije ključan za uspeh, nove studije pokazale su da značajnu ulogu ima rezilijentnost. To znači da nije presudna ni emotivna, ni socijalna, ni kognitivna inteligencija, već sposobnost da preuzmemo odgovornost i kontrolu nad problemima.

Upravo zbog toga možemo slobodno da kažemo da rezilijentnost spada u karakteristike uspešnih ljudi. Jer rezilijentalni radnik je snalažljiviji i efikasniji na poslu, a samim tim i zadovoljniji i uspešniji.

Kako se rezilijentnost razvija?

Rezilijentnost se zasniva na 4 faze.

Prva je sposobnost realne procene problema. Preplavljeni emocija, često, ne možemo da sagledamo stvarno stanje, pa nam se ono može učiniti gorim nego što zaista jeste.

Druga faza proizilazi iz prethodne – sposobnost da se kontrolišu emocije. Jedino tako možete da odaberete najbolji način reagovanja na stres.

Sposobnost da se uvidi mogućnost pozitivnog delovanja na negativnu situaciju obezbeđuje jasno saučavanje, a ne izbegavanje problema. Dok sposobnost procene trajanja problema olakšava prihvatanje neprijatnih osećanja i događaja. Naime, svaka promena, i dobra i loša, je deo života. Umesto da se fokusiramo na ono što je moglo da bude, treba da se prilagodimo novonastalnoj situaciji i iz nje izvučemo maksimum.

Ukoliko želite da razvijete svoju rezilijentnost kontaktirajte psihološko savetovalište Sana.